என்னை உன்னோடு அழைத்துப் போயேன் !
அரற்றுகிற
உன் மனதின்
கூக்குரல்
கேட்காமல் எல்லாம் இல்லை.
ஆனால் வெளிக்காட்டியதில்லை
இதுவரை உன்னிடம் !
உன் மனதின் மொழி
எனக்குக் கேட்கும் என்றும்!
புரியும் என்றும்!
கல்நெஞ்சக்காரியாய்க்
கிளம்பி செல்கிறேன்..
இதோ! ஒற்றைப் புன்னகையோடு விடைபெற்றும் விடுவேன்..
விலகுவதின் முதல் படியே
பிடி தளர்த்துவது தானே!
கர்வம் பிடித்தவள் என்ற அனுமானத்திலேயே
நீ
உன் பிடியையும் தளர்த்திடுவாய் ..
பின்னர் இதுவே
நமக்குள் இயல்பு நிலை !
எல்லா மொட்டுக்களும்
மலர்வதற்காக
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக