சந்திரரேகா

நிலா ... வானம் ... நட்சத்திரம் என்று    பேசிக்கொண்டே சென்ற   என்னை உனக்கு மழை பிடிக்குமா ? என்ற   ரீதியில் நிலம் அழைத்து வந்தாய் !! தூறல்களையும் சாரல்களையும் ரசிக்க வைத்தாய் !!! நடை   பழகும்   குழந்தையாய் மழை நடை பழகுகிறேன் .. உன் விரலோடு   விரல் கோர்த்தபடி ... என்னையும் அறியாமல் !!! மழையோடு இழைய வைத்தாய் ! உருக வைத்தாய் ! கரையவும் வைத்தாய் ! தற்செயலாய் நிலம் நோக்குகின்றேன் !!! அங்கே மழை இல்லை !   மழை நின்ற தடமும் இல்லை !   எங்கே மழை என்றேன் ..   ஆச்சரியக்குறியோடு !!!??!!!   புன்னகை மட்டும் பூத்தாய்   மர்மமாய் !!!   இழைதல் , கரைதல்   எல்லாம் இப்போதும்   நிகழ்கிறதே என்றேன் விடாமல் !!!   " நீ நனைந்தது மற்றும் நனைவது மழையில் இல்லை !! என்னில் !! "   என்றபடி அதே புன்னகையாய்   மீண்டும்   பரிசளித்தாய்   கொஞ்சம் குறும்போடு !!

எ னக்கு ஒன்று தோன்றுகிறது !!! அல்லது தோன்றியது !!! என்று நீ தொடங்கும் போதெல்லாம் என்ன தோன்றியிருக்கும் என்று எனக்குள் எண்ணற்ற தேடல்கள் ... தோன்றல்கள்.. கற்பனைக்கு சிறிதும் எட்டாத உன்  தோன்றல்களை நீ விவரிக்கும் போதெல்லாம் உன்  தோன்றல்களுக்குள்ளே நானும் பயணிக்கிறேன் !!! இப்போது எனக்கும் தோன்றுகிறது... அல்லது ஏற்கனவே தோன்றியிருக்கலாம்  எனக்கும் கூட !!!  :) 

விடியட்டும் பார்க்கலாம் என்று முடங்கி கிடந்தால் வெளிச்சம்  வெளியே மட்டுமே இருக்கும் உனக்குள் அல்ல ! ! !

மனிதர்களே  ...! வார்த்தைகளால் பேச வேண்டாம் ! புன்னகையால் பேசுங்கள் ! ஒற்றைப்புன்னகை ஓராயிரம் அர்த்தங்களை உள்ளடக்கியது  ! சினேகத்தின் முதல் படி புன்னகை! உலகம் முழுவதும் அறிந்த மொழி புன்னகை ! உங்கள் முகத்தை மட்டுமல்ல .... வாழ்க்கையையும் அழகாக்குவது புன்னகை தான் ! போராட்டத்தில் சாதிக்க முடியாததை புன்னகையால்  சாதிககலாம் ! புன்னகைக்க தெரிந்த  மனிதன் புயலையும் கூட பூப்போல கையாளுவான் ! உங்கள் பாதையில் சிதறி கிடப்பவை நீங்கள் தவற விட்ட வாய்ப்புகள் மட்டுமல்ல ! நீங்கள் தவற விட்ட புன்னகைகளும் தான் ... ஆகையால் மனிதர்களே ...! புன்னகைக்க கற்றுக்கொள்வீர் !!!  

அவசரமாய் எழுந்து , அரைகுறையாய் கொறித்து, வகுப்பறையில் கனவு கண்டு, எதற்காகவோ ஏனோ காரணமின்றி சிரித்து, புத்தகங்களோடு  மல்லுக்கு நின்று , இயந்திரங்களோடு போராடி , Circuits - உடன் திண்டாடி, Computer   முன்பு மனனம் செய்த Program -களை ஒப்பித்து , புரிந்து கொள்ளாமலே பல விஷயங்களை உள்வாங்கி , தேர்வு தாளில் அதை கடினப்பட்டு எழுதி முடித்து ,  Semester என்னும்   கிணறு தாண்டும் வைபவத்தை வருடத்திற்கு  இருமுறை கொண்டாடி , சின்ன சின்ன ஆசைகளை கூட துறந்து , Calculator  களுடன் குட்டிக்கரணம்  அடித்து , Placement  கனவு ஒரு பக்கம் ... Higher Studies கனவு ஒரு பக்கம்  ... என்று இரண்டிற்கும் இடையில் குழம்பி ... குழம்பி ... குழம்பி ... அய்யோடா !  பொறியியல் வாழ்க்கை ஏன் பொறுமலாகவே கழிகிறது ?